Velps klooster verscholen in het groen
Verborgen in het groen in Velp ligt het voormalig Jezuïetenklooster Mariëndaal. Sinds een jaar is in dit historische pand uit de negentiende eeuw een zorghotel gehuisvest. In deze woon- en leefgemeenschap kunnen senioren veilig en comfortabel in een prachtige omgeving van hun oude dag genieten.
In 1862 komen enkele Jezuïeten vanuit Ravenstein naar Velp, op zoek naar een plek om hun priesterstudenten te huisvesten en onderwijzen. Monseigneur De la Geneste, rector van het Graafse Gasthuis, verkoopt de orde een boerderij en een stuk grond van ongeveer acht hectare. De boerderij is de oude boerenhoeve Lievendaal, die bij het landgoed Veenzicht hoort. De Jezuïeten hebben de Mariaverering hoog in het vaandel staan. Daarom combineren ze de naam van deze heilige met die van de boerderij voor het nieuwe complex, dat ze op die plek in een tijdbestek van drie jaar gaan bouwen. Het klooster wordt Mariëndaal gedoopt.
‘Iedereen kende Camille, ze was erg geliefd’
Ouders Frank en Connie eren verongelukte dochter
GRAVE - Een kind verliezen is het ergste dat je als ouder kan overkomen. Voor Frank Haans en Connie van den Broek uit Grave werd deze nachtmerrie afgelopen maart werkelijkheid. Hun vijftienjarige dochter Camille verongelukte op nog geen drie minuten fietsen van huis. De levenslustige tiener was op weg naar haar vriend. Ondanks het grote verlies proberen Frank en Connie samen met hun zonen Kaz en Koen 'gewoon' door te gaan. “Af en toe lijkt het nog steeds een boze droom. Je weet wel dat het gebeurd is, maar snapt het niet.”
Zowel Frank als Connie omschrijft de periode vlak na het ongeluk als surrealistisch. “Camilles vriend belde mij”, blikt Connie terug. “Of ze al was vertrokken, want ze was nog steeds niet gearriveerd. Wel hoorde hij sirenes. Ik kreeg direct buikpijn en ben in mijn auto gestapt. Bij de plek van het ongeluk aangekomen herkende ik haar fiets. Nadat ik Frank had gebeld wilde ik niets liever dan bij haar zijn. Er waren zoveel mensen met haar bezig dat ik niet anders kon dan aan haar voeten zitten. Wat er dan gebeurt... dat is niet te beschrijven. Onderweg naar het ziekenhuis wisten we al dat er een wonder nodig was.”
‘Als kind vond ik het geweldig om elk jaar de kerstgroep neer te zetten’
Kunstenaar Georges de Groot uit Zeeland
Bij de donkere dagen in december hoort een feestelijk versierde kerstboom. Lichtjes, ballen en natuurlijk de piek; het complete pakket. Wat ook zeker niet mag ontbreken is een kerstgroep, een baby Jezus onder de boom. Daar draaien de feestdagen uiteindelijk om. Beeldend kunstenaar Georges de Groot (38) uit Zeeland heeft zijn eigen zestiendelige kerstgroep ontworpen.
Tekenen, schilderen en boetseren zijn een rode draad door het leven van De Groot. Al van kleins af aan laat hij geen stukje papier onbenut voor zijn krabbels en schetsen. Als er iets in zijn hoofd zit moet het eruit. Dan zet hij zijn rijke fantasie om in schilderijen en beelden.
Een goede kaasplank is een kunstwerk op zich
Bij een nagerecht denken veel mensen aan zoetigheid, maar het kaasplankje wint de laatste jaren steeds meer aan populariteit. Dit kan variëren van een traditionele samenstelling van verschillende kazen tot lekkere dingen uit alle windstreken. “Probeer er een geheel van te maken, met producten die op elkaar aansluiten”, vindt Jeroen Klinkhamer van delicatessenwinkel Het Blauwe Schaap.
Een goede kaasplank is een kunstwerk op zich. De variatiemogelijkheden zijn onbeperkt en er is dan ook geen standaard recept. Een goede samenstelling is naast een culinaire verrassing ook een lust voor het oog. “Als een klant bij mij in de winkel komt probeer ik iets te maken waarbij ik rekening houdt met zijn voorkeur”, vertelt Klinkhamer. “Het moet uiteraard ook aansluiten op eventuele voorafgaande gangen. Het liefst laat ik me niet beperken tot enkel kaas, maar leg ik er ook een stukje vlees bij en wat groente of fruit. Het mooiste is een mix tussen bekende smaken en iets exotisch. Ik bekijk wat mensen gewend zijn en lekker vinden, daar voeg ik dan iets nieuws aan toe.”
‘Een volle bos haar voelt goed’
Zwemster Inge de Bruijn maakt al jaren gebruik van extentions
Olympisch kampioene Inge de Bruijn heeft altijd een volle bos haar gehad, zelfs toen ze nog zwom en veel tijd in het water doorbracht. Het chloor was echter funest voor haar haar, dat daarmee veel geleden heeft. Als ze dan voor een fotoshoot van een kledingsponsor in aanraking komt met de extentions van Great Lengths, is de zwemster verkocht. “Het is een soort verslaving.”
Veel zwemsters kortwieken hun haar. De Bruijn daarentegen voelde zich goed bij een volle bos haar. “Het was een soort statement”, zegt ze. “Je gezicht is toch je visitekaartje. Tijdens het zwemmen zit alles onder een badmuts, maar ook buiten het zwembad wil je graag goed voor de dag komen. Ik kreeg het gebruik van extentions aangeboden. Sindsdien is het een soort verslaving. Je hebt mooie kleurschakeringen en kunt er zoveel kanten mee op.”
Teksten
Partners
Volg Bureau Kett
